تاريخچه شهر اليگودرز
بررسي‌هاي تاريخي نشان مي‌دهند، پيش از شکل‌گيري شهر فعلي اليگودرز، در محل کنوني آن شهري با همين نام وجود داشته که به علل نامعلوم از بين رفته است. مردم اين ديار، مذهب شيعه قديم (علوي) داشته‌اند و خانقاه آن، مرکز تعليمات ديني قزلباشان و درويشان بوده است. شاه اسماعيل صفوي در يکي از سفرهاي خود از اين خانقاه ديدن کرده است. در کوه‌ها و تپه‌هاي اليگودرز، آثاري از قبيل آجرهاي مکعب مستطيل و ظروف سفالي و فلزي مربوط به قرن هفتم هجري به دست آمده است.هسته اوليه شهر اليگودرز در درجه اول در اثر رودخانه‌ها، قناتها و چشمه‌ها پديد آمده است. موقعيت ارتباطي از عوامل مهم ديگر در ايجاد و گسترش اين شهر بوده است. به طوري که يکي از راههاي مهم اصفهان به غرب کشور از فريدن، اليگودرز، گاپله و بروجرد مي‌گذشت. همچنين اين منطقه، نواحي بختياري را به فلات مرکزي ايران (اراک، خمين، گلپايگان، خوانسار) متصل کرده است
وجه تسميه:
آليورز يا گندم سرخ يا به نقلي آل گودرز پهلوان نامي شاهنامه.
قدمت تاريخي: بيش از هفتصد سال
تاسيس فرمانداري:1337 ، وسومين شهر استان لرستان با بخشهاي:مرکزي،ززوماهرو،بشارت ذلقي.
جمعيت: 145000 نفر.
وسعت: 5870 کيلومترمربع.
متوسط جمعيت خانوار:5/5.
ارتفاع از سطح دريا:1998متر.
طول راه هاي هم سنگ:33/546 کيلومتر.
راه فرعي شني:147کيلومتر.
راه فرعي آسفالته:119 کيلومتر.
راه آسفالته معمولي اصلي: 52 کيلومتر.
حوزه آبريز: سر شاخه هاي سد دز.
خروجي آب سالانه از شهرستان: 305 ميليون متر مکعب.
طول وعرض جغرافيايي: 49 درجه و 42 دقيقه طول- 33 درجه و23 دقيقه عرض جغرافيايي.
طول رودخانه هاي شهرستان: 600 کيلومتر.
| 